Van Beijing naar Shanghai!

Nihao

Wo jiao Anneke, wo jiao Kees. Zoals je kunt lezen kunnen we inmiddels een aardig woordje Chinees....not! Maar met handen, voeten, een paar vertaalde woordjes en owja plaatjes van de gerechten in restaurants, kom je gelukkig een heel eind ^^. Onze reis is bijna 3 weken geleden begonnen in Beijing en de twee woorden die het beste van toepassing zijn op deze stad, heet en druk. Het was dus wat vermoeiend om de activiteiten te ondernemen maar des al niet te min hebben we heel veel gezien. Beijing is ook een hele leuke stad en veel moderner dan ik van tevoren verwachte. De jongeren zijn allemaal heel hip gekleed en uit de winkels schalt luide muziek (zeer irritsnte gewoonte, maar daar hebben de chinezen er wel meer van,tenminstein de ogen van ons 'westerlingen'). Wij verbleven in de hutong, dit is een oud gedeelte van de stad met allemaal historische steegjes. Een aantal straten, waaronder die waar onze backpackers zat, zijn echter omgetoverd tot drukke winkelstraatjes met allemaal schattige moderne winkeltjes en barretjes. We hebben de hutong met veel plzier verkend en ook de oude drum en bell towers bezocht (of nouja bekekenwant ze waren helaas gesloten voor restauratie). De volgende dag hebben we de verboden stad bezocht, dit mega grote paleis complex wordt zo genoemd omdat het 500 jaar lang verboden was voor buitenstaanders om de grond te betreden. Inmiddels is het open voor het publiek en dat hebben we geweten, wat een drukte!! Dit deed wel een beetje af aan de beleving
maar ik was niet minder onder de indruk van de grote vanhet complex, je kunt hier rustig de hele dag doorbrengen. Maar door de hitte waren we na een paar uur te vermoeid en hebben we een gedeelte moeten overslaan. Ook een bezoek aan Tian'anmen square (plein van de hemelse vrede) mocht niet omtbreken. Of dit echter juiste benaming vanhet plein is kun je, je af vragen, het voelde voor mij meer als een tentoonstelling van de macht van het Chineze (communistische) rijk en bovendien is hier in 1989 een protest hardhandig neergeslagen waarbij in de omliggende straten honderden mensen zijn gedood.
Op vrijdag hebben we een trip gedaan naar de grote muur. We hadden gekozen voor een 10 km hike wat inhield een uur door het bos de berg op om het begin van het wilde gedeelte van de muur 'Jiankou'te bereiken. Dit 'wilde' gedeelte van de muur is niet gerestaureerd en voor een groot hedeelte overgroeid en gaat stijl berg op en berg af. Jiankou is ongeveer 5 km lang en vormde een grote uitdaging in de hitte. Toen we eindelijk bij het gerestaureerde (en touristische) gedeelte van de muur kwamen 'Mutianyu' was de groep ook al goed uitgeput maar we moesten nog zo'n 5 km verder om het einde te bereiken en dan een half uurde trapetjes af om het restaurant en de bus te bereiken. Nou ik kanje vertellen dst ik nog niet eerder zo kapot bengeweest van (maar) 10 km hiken, maar mijn benen waren echt als een gek aan het trillen en de Chineze lunch die we in het restaurant kregen was nog nooit zo welkom. Ik had de drie dagen erna zo veel spierpijndat ik echt praktisch niet kon lopen en ik heb zeker een week lang nog pijnlijke benen gehad, maar was het, het waard....zeker weten!! Ik zou het zo weer doen, de tocht was echt prachtig en omdat we over de wilde muur gingen die eigenlijk illegaal is om te beklimmen waren er geen andere toeristen behalve wij, wat in China bijna onmogelijk was. En ookhet uitzicht van Jiankou is prachtig!! Een zeer geslaagde trip dus naar de grote muur.Verder hebben we in beijing nog heerlijke Peking roast duck (tegenwoordig eigenlijk Beijing duck) gegeten, dumplings gegeten en gezellig de kroeg in gedoken met de mensen wat duitsers (wat de grote meerderheid aan westerse toeristen lijkt te vormen in China) en een spanjaard.

Van Beijing zijn we met de trein naar Xi'an gegaan. Hier zaten we in een hele mooi backpackers die gesitueerd is in een voormalig militair gebouw en we ons eigen kleine huisje hadden. Gelukkig was het hier een stukjekoeler dan Beijing en dus heerlijk vakantieweer. Om het oude stadsgedeelte van Xi'an staat nog een volledige stadmuur uit de ming dynasty (1370). De muur is heel breed en je kunt er een fiets huren om over de muur heen te rijden. Dus we hebben heel romantisch een mountainbike tandem (jaja die bestaan blijkbaar) gehuurd en over muur gefietst. De volgende dag hebben we het teracotta leger bezocht, deze ubertoeristische maar indrukwekkende attractie mag niet aan een reis naar China ontbreken, dus zo gezegd zo gedaan. wonder boven wonder waren wij die dag de enige van ons hostel die de tour deden (de meeste doen een hele dagtour maar dit kon niet omdat wij 's avonds alweer verder gingen maar Chengdu) en hadden we een prive chauffeur en guide, superluxe ^^. Dit leger is in opdracht van keizer Qin Shi Huang gemaakt om hem te beschermen in het hiernamaals. Zo'n 8000 teracotta warriors (krijgers) zijn met de hand gemaakt, van levensgroot formaat en allemaal met een uniek gezicht. Vervolgens zijn de krijgers ondergronds geplaatst en begraven om beschermd te blijven madat de keizer overleed. Dit is aardig geluktwant de krijgers zijn officieel pas ontdekt in 1974 door een boer. Helaas waren alle behalve 1 krijger aan stukken omdat het plafond van de ondergrondse tombe is ingestord of ze waren gevonden door mensen die dachten dat ze ongeluk brachten en ze daarom hadden vernietigd. De plek waar de krijgers staan is dus grotendeels nog in restauratie en maar een klein gedeelte van de krijgers zijn inmiddels gerestaureerd. Het gaat wss nog 100en jaren duren voordat de hele tombe en krijgers weer in oude staat zijn hersteld. Al met al een indrukwekkende ervaring en gek om te bedenken dat iemand vond dat hij een megaleger nodig had voor oorlog in het hiernamaals.


Van Xi'an zijn we naar Chengdu gegaan. De top atractie hier zijn de panda's in het Panda breeding centre. Dit is in essentie een dierentuin maar dan met alleen panda's en rode panda's en het doel van het centrum is om de panda's te fokken en weer uit te zetten in het wild. Omdat panda's alleen 's ochtends vroeg actief zijn vertokken we om 7.10 uur al naar het centrum. De panda's zijn echt superschattig en vooral de kleintjes zijn lekker ondeugend. 's middags zijn we met een ander stel uit Amerika naar de grote buddha in Leshan gegaan. Dit is 2 uur rijden van Chengdu maar omdat we met zn vieren de taxi kosten konden delen hadden we een mooi relaxte rit. De leshan buddha is met zijn 71 meter de grootste ter wereld. Hij is 1200 jaar geleden uit een rotsmuur gegraven in opdracht van de monnik Haitong die geloofde dat de buddha de wilde rivier waarover hij uitkijkt kon kalmeren. Zeer indrukwekkend! In chengdu hebben we ook het people's park bezocht. Dit was een leuk kijkje in het Chineze leven met allemaal mensen die in het park spelletjes spelen, dingetjes verkopen, dansen en muziek maken. Je kon aan allerlei (ik denk gratis) dansworksjops meedoen, van tai shi geinspireerd tot stijldansen, en er waren ook allerlei optredens. Heel leuk en voor een westerling digdmlijk ook heel grappig om te zien. In het park heb je ook theehuizen waar je heerlijk buiten aan het water van een mega grote pot thee kan genieten. Overigens kun je hier ook je oren laten schoonmaken maar daar hebben we ons maar niet aan gewaagd. We zaten echter nog geen 5 minuten toen er twee hele lieve meiden naar ons toe kwamen die hun engels wilden oefenen. Als toerist wordt je vaak lastig gevallen door mensen die wat van je willen dus we dachten eerst ook nog even wat zullen we nou weer krijgen, maar al snel werd duidelijk dat ze oprecht waren. Ze bleken aan de universiteit te studeren en net een cursus engels voor de uni achter de rug te hebben. Hun engels was heel goed dus dit was ook voor ons een mooie kans om al onze vragen te stellen en trust me die waren er! Dus de twee uur die volgden hebben we onder het genot van thee honderd uit zitten vertellen over ons en het leven in Nederland en hebben zij al onze vragen beantwoord en weten we inmiddels een heel stuk meer over China en het leven in China. Na twee uur moesten we jammer genoeg gaan, maar we vertokken met een heleboel meer kennis en de voldoening dat de meiden (hun engelse namen waren Danny en Crystal) ook met een grote glimlach op hun gezicht vertrokken.

Onze volgende stop was Jiuzhaigou national park. Na 10 uur inde bus (waarvin we wel 4 keer zijn gestopt en dus meer dan 2,5 uur werd besteed door de chauffeurs aan eten en roken...frustratie!) te hebben gezeten en zonder airco waren we behoorlijk gaar en zijn we op tijd gaan slapen. De volgende ochtend moesten we ook vroeg opstaan om op tijd in het park te zijn. En ondanks dat het ook hier weer stikte van de chineze toeristen (het aantal chinezen die in eigen land de toerist uithangen is de afgelopen jaar extreem toegenomen) was het park echt heel mooi, een prachtige bergomgeving met kristalhelder water en kilometers wandelpaden. De volgende dag was Kees helaas ziek en hebben we het heel rustig aan gedaan, ook omdat ee de volgende dag weer in de bus moesten zitten om terug te haan naar Chengdu. Gelukkig was het tijdens de busreis bewolkt waardoor het een stuk koeler was en ook de buschauffeur veel minder lang pauze hield waardoor we veel eerder in Chengdu waren dan verwacht. Dus gelukkig viel het al me al mee voor Kees en na nog een nacht goed te hebben geslapen in Chengdu was hij er weer bovenop.

Van Chengdu zijn we verder gegaan naar Guilin waar we 1 nachtje hebben doorgebracht om de volgende ochtend vroeg te vrtrekken met de bus naar de Dragons Backbone rijstterassen. De busreis duurde zo'n 3 uur waarna we nog een uur de berg op moesten wandelen om bij het hostel te komen. Gelukkig konden we onze backpack in het hostel in Guilin achter laten anders was het niet te doen om de berg op te hiken. Maar de hike naar het hostel was al een beleving op zichzelf in de prschtige omgeving. Na ons spullen te hebben gedropt bij het hostel zijn we naar een viewpoint gewandeld en absoluut genoten van het uitzicht. Toen we 's avonds weer terug waren bij het hostel wilden we wat gaan eten, nu hadden we thuis al verhalen gehoord over de exotische smaak van de Chinezen en dit in de twee weken dat we inmiddels in China waren ook al veelvuldig gezien op de kaart. Zo hebben we voeten, oren ogen, iets van een ezel en ingewanden gezien. Vooral kippenpoten en dan niet de kippenpoten zoals wij ze kennen maar het onderste dunne gedeelte met de voet en nagels eraan is hier een favoriet. Het wordt hier gewoon gegeten als snack tussendoor op straat en in de bus. Nu hadden we 's middags prima chinees gegeten bij het hostel en voor het avond eten wilden we graag iets lokaals eten. Dus we vroegen aan de man van hostel wat hij ons aan zou raden, ervan uitgaande dat dit een internationaal hotel is en het eten dus wel veilig zou zijn. Hij raade de local chicken aan. Toen we het bord met kip uiteindelijk voor ons kregen moesten we wel even 2 keer kijken wat erop lag. Het was net als of iemand de kip gewoon in random stukjes had gehakt en ophet bord had gelegd. Er zat bijna veen vlees aan en het bestond voornamelijk uit bot, verder lag er een kippenpoot tussen met de nagels er nog aan, de kop met bek en tong en nog wat niet thuis te brengen stukken, ow en gelukkig nog een paar paddestoelen. We hebben het gerecht maar omgedoopt naar 'lego chicken'. We waren zowel in shock als dat we er heel hard om moesten lachen, na 2 weken china moest het natuurlijk ook een keer mis gaan. We hebbennog heel dapper de paar 'normale' stukje vlees die er tussen lagen ontleed en opgegeten en de paar paddestoelen. Gelukkig maar dat we uitgebreid hadden gelucnht...de volgende ochtend vond ik in mn brood overigens ook nog wat insecten terug, gelukkig waren ze meegebakken en kropen ze niet meer rond. Al me al zullen we het er maar bij laten dat het een interressante ervaring was.

Van de rijstterrassen hebben we de busreis weer terug gemaakt naar Guilin en hebben we daar de bus gepakt naar Yanshuo. Yangshuo ligt midden tussen het karstgebergte. Het stadje zelf is superdruk en veel mensen vinden het te toeristisch, maar ondanks dat vond ik het er ook heel gezellig en kreeg ik er echt een vakantiegevoel van. We kwamen 's avonds aan en hadden afgesproken om wat te gaan eten en drinken met een groepje mensen (drie engelsen en een twee zwitsers) die we bij de rijstvelden hadden ontmoet. Dit was supergezellig en we hebben heerlijke 'beer fish' gegeten. Deze vis bestelje per halve kilo en komt in een heerlijk saus met groente. Zoals altijd in china is het de bedoeling dat je alle gerechten met elkaar deelt (vaak zit je aaneen tafel met een ronddraaiende plaat in het midden), iets wat ik erg leuk vind aan het eten in china want zo kun je altijd veel gerechten tegelijk proberen en het is gezellig. In de bar van de backpackers waar verder de avond/nacht door hadden gebarscht hadden we ook een lokale Chineze ontmoet die met een duitser was getrouwd en in Duitsland woont. Zij bood aan om de volgende dag onze tourguide te zijn door het landschap van Yanshuo, dit was echt een topaanbieding die we natuurlijk meteen aannamen! De volgendedag gingen we samen met haar (Elaine is haar engelse naam) en een zwitsers stel (Lucas en Sara) op pad. We hebben een scooters gehuurd, met korting omdat het vrienden waren van elaine :) en zijn gaan rondrijden door de prachtige omgeving van Yangshuo. Dit was echt supergaaf. Na een paar uur rond te hebben gereden zijn we gestopt bij de dragonsbridge. Dit is een klein stukje venetie in china want er varen allemaal bamboovlotten over het water en onder de brug door. Daarna heeft elaineons nog mee genomen naar de 'secret beach', dit was wat moeilijk te bereiken met de scooters omdat het over smalle zandweggetjes en uiteindelijk door het bos gaat dus dit was al een avontuur opzich. de secretbeach is een stukje strand/gras langs de rivier waar de locals komen zwemmen. Het was de perfecte afkoeling na een superhete dag. De temperstuur van het water was ook heel lekker. Uiteindelijk hebben we 's avonds de scooters weer ingeleverd en heeft elaine ons meegenomen naar een lokaal restaurant. We hadden haar al de hele dag gehoord over de lekkere gerechten en hebben haar dan ook de vrije hand gegevenom voor ons allemaal wat gerechten te bestellen. Nou daar hebben we geen spijt van gehad...dat was echt het lekkerste chineze eten van de hele reis! Vooral de fried eggplant (aubergine) met allemaal kruiden erdoorheen was om te smullen en de taro in caramel (dit is een soort sweetpotatoe in deeg met caramel eromheen) was ook heel bijzonder en lekker. Het was een echte topdag! Helaas moesten we 's avonds afscheid nemen van Elaine en ook van Lucas en Sara waarmee we inmiddels al drie dagen optrokken, want de volgende dag (gisteren) gingen we alweer verder naar Shanghai.

Gisteravond laat zijn we dus aangekomen in Shanghai, alweer de laatste bestemming voor ons in China, maandag vliegen we naar Dubai. Ik moet zeggen dat China me al met al ontzettend is mee gevallen en dat we een ontzettend gave tijd hebben gehad. We hadden thuis al veel verhalen gehoord over die 'gekke', 'onbeleefde' chinezen en dat ze constant met je op de foto willen enzo, nou ik moet zeggen dat we er eigenlijk heel weinig last van hebben gehad. Af en toe werden er stiekem foto's genomen en af em toe kwam er iemand naar je toe die heel netjes vroeg of ze met je op de foto mochten maar dit was zeker niet tot vervelends toe (zoals bijvoorbeeld in India). Wel hebben de chinezen hele andere gewoonte's en zijn ze vaak luidruchtig en dit is soms vervelend, maar we moesten er vaak ook om lachen. Maar behalve veel lawaai wat wel echt tot irritant toe ging (harde muziek in winkels en restaurrants, hard praten aan de telefoon, irritante geluidjes van spelletje en heel veel toeteren in het verkeer) en ook de drukte en het duwen van de chinezen, hadden we verder eigenlijk nergens last van en ook geen cultuurshock gehad (ik denk wel dat china ontzettend snel aan het ontwikkelen is en dat er een heel groot verschil is tussen de stad en het platteland. We hebben mensen gesproken die nog geen drie jaar geleden ook in China zijn geweest en soms zelfs op dezelfde plek en van hen hebben we gehoord dat het nu al heel anders is). De chinezen zijn in mijn mening ook niet de meest aardige en warme mensen, iig niet op het eerste gezicht, maar als we hulp nodig hadden dan merkte je al snel dat dit meer een eerste observatie is en we hebben dan ook veel hele aardige en hulpvaardige mensen ontmoet. Ja! China is gaaf! Ik vind het jammer dat we verder moeten, want we hebben al zoveel gezien en gedaan, maar er valt ook nog zoooo veel meer te zien in een land met zo veel verschillende kanten, mensen en landschappen.

Xiexie ni! (bedankt)

Tot in Dubai!

Liefs Anneke en Kees



ps. Juliette en Claire ik heb jullie berichtjes bij mijn vorige verhaaltje gezelen, bedankt ;)


Pps. ik ga proberen hieronder nog wat foto's toe te voegen, mocht dat niet lukken dan moet het wachten totdat we in Dubai zijn waar facebook wel weer gewoon is toegestaan (of totdst het fotobork klaar is maar dat duurt langer :p) en sorry voor de vele typefoutjes, het is lastig om te typen op een minitouchscreen.