Oud en nieuw in Mozambique

Kerst in het Kruger park was super leuk. We hadden een mooi onderkomen direct naast het kruger park in Merlot Park waar het wild gewoon los tussen alle lodges loopt. Vanaf onze lodge hadden we uitzicht op het kruger park maar helaas staat er om het hele kruger park een hek dus je kan niet zomaar naar binnen. Wij slipen overigens gewoon in een tent, maar dan wel weer met een echt bed dus dat was wel grappig. We moesten beide ochtenden heel vroeg op staan (3.45 uur) zodat we voordat de gate van Kruger open ging daar al zouden zijn. Helaas regende het de eerste ochtend toen we wakker werden. Dus dit was best frisjes in zo'n safari wagen. Maargoed door het koelere weer waren er wel weer meer dieren te bekijken want die gaan normaal al best vroeg op de dag beschutting zoeken tegen de hitte maar dat was dus niet echt nodig. Gelukkig was het weer de tweede dag een stukje beter en kwam na een paar uur de zon wel tevoorschijn :). We hebben echt een overkill aan olifanten, giraffen, impala en neushoorns gezien. Super leuk. En ook heel veel jonge dieren dus dat was heel schattig, vooral de baby olifantjes. Helaas lieten de grote katten het een beetje afweten. Ik had graag wat meer leeuwen gezien en helaas lieten de cheetahs en luipaarden het helemaal afweten maarja die zijn altijd heel moeilijk te vinden dus dan moet je echt geluk hebben. Het was trouwens nog best spannend om zo dicht lang de olifanten te rijden want die kunnen best een safari wagentje in elkaar duwen als ze willen. Dus toen we op een gegeven moment een hele grote olifanten stier (mannetje) tegen kwamen die best wel geinteresseerd was in de auto en dan ook echt op nog geen 30 cm van langs de auto heen liep was dat wel echt heel spannend. We durfden alle drie (ik, roos en onze guide) niet meer te bewegen haha. Dus helaas ook geen foto van zo dicht bij. Maar wel een gafe ervaring. Na twee en halve dag op safari te zijn geweest moesten we helaas terug naar Nelspruit. Hier moesten we ons autootje inleveren en nog wat dingen regelen waaronder ons visum. Dit wilden we doen bij de ambasade in Nelspruit, maar blijkbaar kun je zomaar besluiten om de ambasade van 18 december tot 7 januari dicht te gooien. Dus tja toen konden we geen visum meer regelen. Het irritante is alleen dat je voor de grote bussen die in 1 keer van Nelspruit naar Maputo rijden een visum nodig hebt om met de bus mee te mogen dus de enige andere optie is dan om naar de grens te gaan met een minibusje, daar te worden gedropt om je visum te regelen en dan daarna maar weer kijken hoe je in Maputo komt. Een iets minder fijne optie. Maar gelukkig kwamen we toevallig een hele aardige meneer tegen die ook iets wilde regelen bij de ambasade maar dat dus ook niet kon en ons toen heel lief een lift aan bood naar Maputo, want hij ging daar de volgende dag toch heen.

We hebben dit aanbod natuurlijk graag aangenomen en zo gingen we de volgende dag met hem, zijn 3 jarige zoontje en zijn moeder in de auto naar Maputo. Het waren echt hele aardige mensen dus dat was een superchille rit. Het bleek ook nog dat zijn vrouw de dag ervoor net was bevallen van een tweeling dus hij was net voor de tweede en derde keer vader geworden, super leuk. De rit was dus prima maar toen we eenmaal bij de grenspost aan waren gekomen om ons visum te regelen werd het wat moeilijker. Het was iets van 35 graden met volle zon en dan kom je binnen in een gebouwtje zonder airco, ventilators en vol met mensen. Dus dat is niet echt comfortabel en als je dan na een half uurtje ofzo weer buiten staat is dat neit zo erg, maar zo gemakkelijk ging dat helaas niet. Er hingen praktisch geen bordjes en als er al iets stond was het in het portugees dus we moesten eerst al zoeken waar we uberhaupt moesten zijn en wat we precies moesten doen. Gelukkig kon Brett (de meneer van de lift) ons helpen en uiteindelijk hadden we dan het goede papiertje ingevult en stonden we in de rij. Maar dit duurde eeuwen. Na een uur ofzo hadden we dan ons papiertje en paspoort ingeleverd en moesten we wachten op ons visum. Dit zou 15 min duren zei de man. Nou dat zijn mozambiquese 15 min want ongeveer drie kwartier later hadden we dan eindelijk ons visum gekregen. En roos moest ook nog geld terug krijgen en daar deden ze heel moeilijk over dus dat duurde en duurde toen ook maar. Dus na ongeveer twee uur konden we onze reis eindelijk voortzetten. Dus met het amassade verhaal en het visum is ons moz. avontuur niet heel goed begonnen, 'patientia' is hier wel echt een keyword haha. We zijn door Brett netjes voor de deur van Fatima's backpackers in maputo afgezet, super fijn.

Mozambique is wel meteen heel anders dan Zuid Afrika en Maputo is niet perse een hele mooie stad, het ziet er nogal vervallen uit. Maar ze zeggen dat het wel echt een leuke stad is als je wat verder kijkt dus ik had wel zin om die 'mooie' kanten te ontdekken en we wilden hier dan ook oud en nieuw vieren. Maar bij de backpackers zeiden ze al meteen dat we niet in Maputo moesten zijn maar dat iedereen naar Tofo (bij Inhambane) ging. Aangezien we daar toch al heen wilden hebben we toen maar besloten om meteen de volgende ochtend (om 5 uur) met de bus naar Tofo te gaan. Dus we zijn al met al nog geen 12 uur in Maputo geweest haha. Maputo was sowieso heel duur door het hoogseizoen dus het was niet erg om weg te gaan. We dachten dat we de rit van maputo naar Tofo met een private shuttle zouden maken want we hadden ook dik veel geld betaald voor de rit. maar de volgende ochtend kwamen we bedrogen uit...er was in de eerste instantie wel een 'private' mini bus maar die zat als snel vol en waren we nog met een paar mensen over die er niet meer in pasten. Ze zeiden dat er gewoon nog een taxi aankwam dus dat zou dan geen probleem zijn. Op een gegeven moment kwam er dan ook een mini bus aanrijden met wat mensen er in, dus wij stapten in, niets aan de hand, maar toen reden we naar het busstation en daar bleek dat het een 'kippenbus' was, zo'n bus die tot de nok toe vol wordt gestopt met mensen en bagage. Ik wist dat we een 9 uur durende rit voor de boeg hadden en ik voelde me helemaal niet veilig in dat overvolle ding. Ik wilde dan ook uitstappen want we hadden ook nog eens veel te veel betaald dus echt gewoon opgelicht eigenlijk. Maarja roos zat al vast achterin de bus en kon er niet meer zomaar uit (ja echt de hele bus zit vol, dus ook het middenpad wordt opgevult met uitklapstoeltjes) en we wisten niet zo goed hoe anders naar Tofo dus we zijn blijven zitten. Maar dit was echt een rit from hell, in zinderende hitte en toen we uiteindelijk ook nog in de berm belanden omdat de bus niet op tijd kon remmen (omdat hij veel te vol zat) en uit moest wijken was ik er helemaal klaar mee. Gellukig waren we al heel dicht bij Tofo en we zijn toen met een lift alsnog in Tofo aangekomen maar de schrik zat er goed in. Gelukkig hadden we hier al een mooi onderkomen geregeld bij Mozambeat Motel en wilden we hier toch al een weekje 'vakantie' houden aan het strand dus mooi tijd om even bij te komen en te kijken wat we nu verder gaan doen. Tofo is een beetje het Salou van Moz. maar dan gelukkig wel met 20+ers :). Dus het feestje op oudejaarsavond was heel leuk. We zijn bij de bar in ons motel begonnen en zijn even later naar het centrum van tofo en het strand vertrokken. Er was overal muziek en heel veel mensen dus een gezellig feestje en om 12 uur stonden we op het strand inclusief vuurwerk dus we zijn 2013 goed begonnen.